Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Rypinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Rypinie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Aleksandra Szychulska

Protokolant sekr. sądowy Iwona Górecka

przy udziale oskarżyciela asp. sztabowy G. N. z KPP w R.

po rozpoznaniu dnia 14.06.2016r., 31.01.2017r., 05.04.2017r. sprawy przeciwko

J. W. s. B. i S.

ur. (...) w R.

obwinionego o to, że

1.  W okresie od 31 grudnia 2015 r. godz. 10.00 do dnia 07 stycznia 2016r. godz. 10.00 działając umyślnie dokonał uszkodzenia zamka w drzwiach wejściowych do mieszkania w R. przy ul. (...), wartości 50 zł na szkodę G. P.

tj. o czyn z art. 124§1 kw

ORZEKA

I.  Obwinionego J. W. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu we wniosku o ukaranie tj. wykroczenia z art. 124§1 kw i za to na podstawie art.124§1kw w zw. z art.24§ 1 i 3 kw wymierza mu karę grzywny w kwocie 100,00 zł (sto) złotych.

II.  Na podstawie art. 124§ 4 kw orzeka wobec obwinionego środek karny w postaci obowiązku zapłaty równowartości wyrządzonej szkody w kwocie 50,00 (pięćdziesiąt) złotych na rzecz pokrzywdzonej G. P..

III.  Zwalnia obwinionego od uiszczenia opłaty sądowej, natomiast zryczałtowanymi kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 33/16

UZASADNIENIE

W okresie od 31 grudnia 2015 r. do 07 stycznia 2016 r. godz. 10:00 J. W. poprzez wymontowanie wkładki zamka nieustalonym narzędziem dokonał umyślnego uszkodzenia tego zamka w drzwiach wejściowych do mieszkania nr (...) przy ulicy (...) w R., będącego pustostanem do wynajęcia, stanowiącym własność G. P.. J. W. poprzez uszkodzenia zamka chciał dostać się do mieszkania celem rozkręcenia grzejników, mimo iż wcześniej nie sygnalizował tego faktu właścicielce kamienicy.

Dowód: notatka urzędowa k. 1, zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia k. 4-5, zeznania pokrzywdzonej G. P. k. 7, 58-59, protokół oględzin k. 8-8v, zeznania świadka W. P. k. 16, zeznania świadka K. W. k. 18, 59-59 v, wyjaśnienia obwinionego J. W. k. 21, 57v-58

G. P. nieruchomość objętą KW(...) nabyła na podstawie postanowień Sądu Rejonowego w Rypinie Wydział I Cywilny w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po B. W. i S. W. z dnia 29 maja 2012 r., sygn. akt I Ns 269/11 oraz z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt I Ns 303/12. W dniu 07 stycznia 2016 r. o godz. 10:00 właścicielka kamienicy G. P. wraz z mężem W. P. zauważyli powstałą szkodę i właścicielka wezwała policję. W czasie telefonicznego zgłaszania zdarzenia, obok G. P. przechodził jej brat J. W., który słysząc rozmowę roześmiał się i powiedział: „rozkręciłem drzwi, uszkodziłem zamek i nic mi nie zrobią za to”.

Wartość uszkodzonego zamka to kwota 50,00 zł. W dniu 07 tycznia 2016 r. o godz. 10:11 funkcjonariusze policji z Komendy Powiatowej Policji w R., aspirant sztabowy Z. F. i starszy aspirant P. K. dokonali jego oględzin i rozmawiali z J. W., bratem pokrzywdzonej, który przyznał się do uszkodzenia zamka i zobowiązał do jego naprawienia. Tłumaczył, że chciał rozkręcić w tym mieszkaniu grzejnik.

Dowód: notatka urzędowa k. 1, zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia k. 4-5, zeznania pokrzywdzonej G. P. k. 7, 58-59, protokół oględzin k. 8-8v, zeznania świadka W. P. k. 16, poświadczony odpis z zwykły z KW(...) k. 12, odpisy postanowienia Sądu Rejonowego w Rypinie Wydziału Cywilnego z dnia 29 maja 2012 r., sygn. akt I Ns 269/11, odpis postanowienie Sądu Rejonowego w Rypinie Wydziału I Cywilnego z dnia19 grudnia 2012 r., sygn. akt I Ns 303/12, notatka urzędowa k. 22

J. W. pod nieobecność G. P. dokonał wymiany uszkodzonego zamka na nowy za kwotę 12,00 zł, czego nie skonsultował z wymienioną. Jednakże brakowało kluczy do zamka, a zatem mąż G. P. wymienił wkładkę na nową z pełnym kompletem kluczy o wartości około 15,00-17,00 zł.

Dowód: zeznania pokrzywdzonej G. P. k. 7, 58-59, zeznania świadka K. W. k. 18, 59 v, wyjaśnienia obwinionego J. W. k. 21, 57v-58, zeznania świadka W. P. k. 16, 59

J. W. oraz G. P. są rodzeństwem, pozostają w konflikcie, czego dowodem są liczne sprawy sądowe, m.in., sprawa z oskarżenia prywatnego wniesionego przez J. W., tocząca się przed tut. Sądem. G. P. wyrokiem Sądu Rejonowego w Rypinie II Wydziału Karnego z dnia 18 lipca 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 61/16 została uniewinniona od popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 216 kk. J. W. traktuje kamienicę przy ul. (...) niejako jako swoją współwłasność. Pomaga lokatorom tej kamienicy w wymianie drzwi, przez pewien czas siostra G. P. rozliczała się z nim z czynszów pobieranych od lokatorów, on sam także pobierał czynsz od W. S., wobec którego orzeczono eksmisję. Dopiero po uszkodzeniu drzwi wejściowych do mieszkania przy ul. (...) J. W. zwrócił się do G. P. o możliwość dostępu do grzejników w tym mieszkaniu, zdając sobie sprawę, że miał taki obowiązek.

Dowód: sprawa o sygn. akt II K 61/16, k. 46, zeznania pokrzywdzonej G. P. k. 7, 58-59, zeznania świadka D. R. k. 70 v, zeznania świadka W. S. k. 71, wyjaśnienia obwinionego J. W. k. 21, 57 v-58

J. W. był w przeszłości karany.

Dowód: notatka urzędowa k. 22

W toku postępowania wyjaśniającego obwiniony J. W. przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że rozkręcił zamek w drzwiach mieszkania z uwagi na to, że siostra nie chciała mu dać do niego kluczy, przy czym znajduje się tam instalacja grzewcza na cały dom. Obawiał się zatem, że przy niskich temperaturach, jakie panowały instalacja grzewcza ulegnie zniszczeniu lub uszkodzeniu, a tym samym cały dom pozostałby bez ogrzewania. Wskazał, iż zrobił to w obecności właścicielki grzejników Ł. D. oraz K. W.. Stwierdził, że zgłoszenie uszkodzenia, to jest tylko złośliwość ze strony jego siostry, którą zgłosił do Prokuratury w R. o bezprawne przejęcie mienia. Wskazał, że zamek do mieszkania wymienił na drugi, nowy i klucze zostawił w drzwiach. Jednak wie, że siostra wymieniła go następnie na swój koszt.

wyjaśnienia obwinionego J. W. k. 21

Wyrokiem nakazowym z dnia 03 marca 2016 r., sygn. akt II W 33/16 Sąd Rejonowy w Rypinie Wydział II Karny uznał J. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu we wniosku o ukaranie wykroczenia z art. 124 § 1 kw i za to na podstawie art. 124 § 1 kw w zw. z art. 24 § 1 i 3 kw wymierzył mu karę grzywny w kwocie 100,00 zł, zwalniając jednocześnie obwinionego od ponoszenia uiszczenia opłaty sądowej, zryczałtowanymi kosztami postępowania obciążając Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku obwiniony wniósł sprzeciw. W efekcie skutecznego wniesienia sprzeciwu sprawa J. W. została skierowana do rozpoznania na rozprawie.

Obwiniony złożył wyjaśnienia, w których nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że kupił pół domu, gdy wyszedł z więzienia siostra się z nim rozliczała z tytułu pieniędzy otrzymywanych z wynajmu mieszkań. Nie przywiązywał jednak wagi do tego, kto tam jest na papierku. Czuł się w obowiązku, by wymienić drzwi, kiedy ulegały one uszkodzeniu. Udał się do Prokuratury, ponieważ siostra nie chciała mu dać kluczy do mieszkania. Następnie wziął dwóch świadków Ł. D. i K. W. celem rozkręcenia zamka w ich obecności. Wymienił wkładkę za 12,00 zł. Jak wskazał, siostra chce go „zamknąć do więzienia”. Nadto wyjaśnił, że wie, że właścicielem domu jest siostra G.. Umówili się jednak z siostrą, że ona to dostanie, żeby komornik nie ściągnął od niego należności. Byli umówieni, że się rozliczą po opuszczeniu przez obwinionego zakładu karnego. Obwiniony wskazał, iż o wymianie zamka nie powiedział pokrzywdzonej, bowiem był przekonany, że druga siostra, która wszystko widziała przekaże jej informację o tym fakcie.

wyjaśnienia obwinionego J. W. k. 57 v-58

Sąd zważył, co następuje:

Dowody przeprowadzone w niniejszym postępowaniu pozwalają jednoznacznie stwierdzić, że obwiniony J. W. dopuścił się zarzucanego mu wykroczenia.

Sąd uznał wyjaśnienia obwinionego za wiarygodne w znacznej, najistotniejszej dla stawianego mu zarzutu części, potwierdzają one okoliczność pozostawania w konflikcie z siostrą G. P., jak również to, iż obwiniony dokonał uszkodzenia zamka w drzwiach mieszkania w kamienicy przy ul. (...) oraz fakt traktowania przez obwinionego kamienicy częściowo jako swojej współwłasności. Nie sposób jednakże zgodzić się z twierdzeniem obwinionego jakoby zwracał się do pokrzywdzonej o możliwość regulacji grzejników, czemu przeczy chociażby sama pokrzywdzona, wskazując, iż dokonał tego dopiero po dniu uszkodzenia zamka.

Pokrzywdzona G. P., co do przebiegu zdarzenia zeznała (k. 7, 58 -59), że w dniu 30 grudnia 2015 r. była ostatni raz w mieszkaniu przy ul. (...), drzwi do pustostanu były wówczas zamknięte. W dniu 07 stycznia 2016 r. ponownie udała się do tegoż mieszkania celem udostępnienia obejrzenia mieszkania osobom, które były zainteresowane. Próbując otworzyć drzwi, nie mogła tego zrobić, gdyż były one uszkodzone, nie było w nich zamka. W tym czasie państwo, którzy byli zainteresowani wynajęciem widzieli, że jeden grzejnik był uszkodzony, a drugi zimny. Wówczas, po ustaleniu z mężem zadzwoniła na policję. W trakcie rozmowy przechodził obok J. W., który m.in. powiedział: „rozkręciłem drzwi, uszkodziłem zamek i nic mi nie zrobią za to”. Kiedy policjanci przyjechali na miejsce, pokrzywdzona wskazała osobę J. W. jako tego, który dokonał uszkodzenia zamka, którego wartość określiła na kwotę 50,00 zł. W czasie oczekiwania pokrzywdzonej i jej męża na policję, brat wyzywał ją od złodziei. Podczas interwencji obwiniony oświadczył, że zamek naprawi, lecz robił to w sposób opieszały. Pokrzywdzona przyznała, że zakupiła nowy zamek do drzwi, mimo iż J. W. wymienił zamek na swój koszt, bowiem jak wróciła, wkładka już była w drzwiach, zaś klucze leżały na kamieniu. Nie było całego kompletu, lecz 3, a powinno być 5 kluczy. Pokrzywdzona dodała, że obwiniony nie musiał się martwić o grzejniki, są one bowiem zabezpieczone, nie było takiej potrzeby, a J. W. nikogo nie informuje, robi, co chce.

Oświadczyła jednocześnie, że gdyby brat zwrócił się do niej w kwestii grzejników, nie pozwoliłaby na to, by były one zakręcone, lecz uczynił to dopiero w dniu 14 stycznia 2016 r., po uszkodzeniu drzwi. Inny pustostan wynajmował lokatorom, pobierając za to opłaty, wobec czego miała problemy z usunięciem lokatorów.

Zeznania pokrzywdzonej G. P. znajdują potwierdzenie w całym zebranym w sprawie materiale dowodowym. Są one spójne, wiarygodne i logiczne. Po części korespondują z wyjaśnieniami obwinionego, zwłaszcza co do konfliktu, w jakim strony się znajdują oraz jego zarzewia. O konflikcie tym świadczy chociażby sprawa o sygn. II K 61/16, w której Sąd Rejonowy w Rypinie Wydział II Karny uniewinnił G. P. od zarzucanego jej czynu w sprawie z oskarżenia J. W.. Wszystkie okoliczności podane przez pokrzywdzoną znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach jej męża, świadka W. P. (k. 10,59). Rozbieżność dotyczyła jedynie ilości kluczy pozostawionych przez obwinionego w wymienionej przez niego wkładce. Świadek wskazał przy tym, że dokonał wymiany wkładki, która kosztowała około 15-17 zł.

Okoliczności zdarzenia znajdują potwierdzenie w notatce urzędowej z dnia 07 stycznia 2016 r. (k. 2), zawiadomieniu o popełnieniu wykroczenia z dnia 07 stycznia 2016 r. (k. 4-5), protokole oględzin uszkodzonego zamka z dnia 07 stycznia 2016 r. (k. 8-8v).

Fakt uszkodzenia zamka znajduje także potwierdzenie w relacji świadka K. W., w którego obecności, celem wejścia do mieszkania obwiniony dokonał rozwiercenia wkładki. Świadek zeznał (k. 18, 59-59v), iż były wtedy mrozy, powyżej 10 º C i obwiniony obawiał się, że zamarznie cała instalacja, był do tego zmuszony. Było żal, żeby grzejniki zamarzły albo je wysadziło. Świadek początkowo na datę zdarzenia wskazał 07 stycznia 2016 r., a następnie zeznając przed Sądem nie pamiętał dokładnie, kiedy miało to miejsce. Świadek dodał, iż zarządcą kamienicy jest pani G. P., ale z tego, co wie, to własność nie jest uregulowana po ich rodzicach, nie wiedział także, czy obwiniony miał upoważnienie do zarządzania tym mieniem.

Świadek D. R. (k. 70v) wskazywała, iż nie widziała samego faktu uszkodzenia zamka, jednakże wie o konflikcie istniejącym pomiędzy stronami, ale nie wie, czego on dotyczy. Wskazywała, że obwiniony zakupił drzwi do jej mieszkania, w których uszkodzeniu uległ zamek za kwotę 50 zł, który to koszt ona pokryła. Świadek W. S. (k. 59v) wskazywał także na okoliczność wymiany drzwi przez obwinionego J. W. w jego mieszkaniu i w mieszkaniu jego syna. Przyznał także fakt regulowania czynszu do rąk obwinionego J. W. przez pewien okres. Dodał, że pomiędzy nim, a pokrzywdzoną zakończyła się sprawa o eksmisję, w wyniku której Sąd orzekł eksmisję i przyznał mu prawo do lokalu socjalnego.

W zeznaniach świadków D. R. i W. S. znajduje odzwierciedlenie fakt, iż obwiniony J. W. „traktuje” kamienicę jako swoją współwłasność, pomagając lokatorom chociażby w wymianie uszkodzonych drzwi, co w tej kamienicy zdarza się dość często.

Nadto przy ustaleniu stanu faktycznego nieodzownym i najbardziej istotnym było ustalenie kwestii własności nieruchomości położonej w R. przy ul. (...). Oprócz zeznań pokrzywdzonej G. P. oraz świadka W. P. fakt prawa własności znajduje odzwierciedlenie w dokumentach w postaci poświadczonych odpisów z KW(...) z dnia 12 stycznia 2016 r. oraz postanowieniach Sądu Rejonowego w Rypinie I Wydziału Cywilnego w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po B. W. i S. W. z dnia 29 maja 2012 r., sygn. akt I s 269/11 oraz z dnia 19 grudnia 2012 r. sygn. akt Ns 303/12 (k. 11-14). G. P. nabyła własność w oparciu o w/wym. prawomocne postanowienia sądu na podstawie testamentów notarialnych.

Stosownie do treści art. 186 § 1 kpk zeznania świadka Ł. D., teściowej obwinionego J. W. nie mogą stanowić dowodu w sprawie. Zeznania świadka M. M. (k. 70v) oraz nagrania załączone przez obwinionego nie wnoszą natomiast niczego istotnego do sprawy. Nagranie nie ma w szczególności związku z czynem zarzucanym obwinionemu (k. 37).

Sąd oceniając cały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie miał żadnych wątpliwości w zakresie winy i sprawstwa obwinionego. Jest on przeprowadzony w sposób wyczerpujący i całkowity. Uzyskując z Prokuratury Rejonowej w Rypinie informację, iż sprawa o nr Ds. 12/16 nie dotyczy G. P. (k. 69), Sąd uznał, że jakakolwiek sprawa prowadzona w Prokuraturze nie może mieć wpływu w zakresie przypisania obwinionemu J. W. sprawstwa i winy za uszkodzenie zamka w drzwiach kamienicy stanowiącej bezsporną własność jego siostry G. P..

Sąd przyjął, iż do zdarzenia doszło w okresie od dnia 31 grudnia 2015 r. do dnia 07 stycznia 2016 r., bowiem na datę 07 stycznia 2016 r. (wniosek o ukaranie wniesiono zaś do Sądu w dniu 12 lutego 2016 r.) wskazał tylko świadek K. W., który następnie przed Sądem już nie pamiętał, w jakiej dacie doszło do uszkodzenia zamka. Data ta jednak nie ma znaczącego wpływu na wykazanie sprawstwa obwinionego, a ustalenie jej ram czasowych we wskazanym okresie zostało oparte na zeznaniach pozostałych świadków i nie budzi wątpliwości.

Sąd doszedł do przekonania, iż obwiniony jest winnym popełnienia zarzucanego mu czynu, którego dopuścił się z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim. Obwiniony doskonale zdawał sobie sprawę z tego, gdzie się znajduje, co robi, wziął ze sobą dwóch świadków, aby mieć usprawiedliwienie tego, co zamierzał zrobić, tj. wejść siłą do mieszkania pokrzywdzonej. Cel, jaki podał obwiniony nie może stanowić usprawiedliwienia dla jego zamiaru i realizacji, nie skonsultował on nawet z pokrzywdzoną, że grzejniki w mieszkaniu przy ul. (...) wymagają rozkręcenia. Pokrzywdzona jako właścicielka kamienicy dbała o prawidłowe zarządzanie i tylko ona mogła wyrazić zgodę na wejście do mieszkania. Nawet jeżeli grzejniki stanowiły własność innej osoby, kwestia ta nie mogła stanowić usprawiedliwienia dla bezprawnego uszkodzenia zamka wejściowego do drzwi. Kwestie zwrotu nakładów, etc. winny być regulowane na drodze postępowania cywilnego.

Rzeczą bezsporną jest, iż to G. P. jest właścicielką kamienicy przy ul. (...), w tym mieszkania, w którym obwiniony dokonał uszkodzenia zamka. Sam fakt, iż obwiniony podważa tytuł własności nie może mieć znaczenia dla zakwestionowania tej okoliczności. Brak jakiegokolwiek prawomocnego rozstrzygnięcia kwestii własności na datę popełnienia czynu nie może przesądzać o przyjęciu, iż obwiniony miał jakiekolwiek prawo do dysponowania nieruchomością. Kwestie te mogą być jedynie podnoszone, bądź podważane w ewentualnych postępowaniach cywilnych.

W ocenie Sądu mimo, iż obwiniony dokonał wymiany zamka na nowy za kwotę 12,00 zł, nastąpiło to bez ustalenia z pokrzywdzoną i nie spełniło obowiązku przywrócenia do stanu poprzedniego. Po pierwsze wymiana zamka winna nastąpić w jej obecności i to ona powinna nabyć zamek, bądź choćby nadzorować czynności z tym związane, bowiem skoro strony pozostają w konflikcie obwiniony miał możliwość łatwego dostępu do kluczy w wymienionej przez siebie wkładce. Nadto, jak zgodnie twierdzą pokrzywdzona G. P. i jej mąż W. P., nie było kompletu kluczy, choć rozbieżność dotyczy prawidłowej ich ilości. Z tych dwóch powodów zaistniała konieczność wymiany na nową wkładki wymienionej już uprzednio przez obwinionego. Pokrzywdzona nie pamiętała, za jaką kwotę zakupiona została wkładka, zaś mąż pokrzywdzonej wskazywał na kwotę 15,00-17,00 zł. W ocenie Sądu znaczenie ma jednakże kwota, za jaką zakupiono wkładkę (i komplet kluczy), która uległa uszkodzeniu, a to mogła wiedzieć jedynie pokrzywdzona, która z całą stanowczością stwierdziła, że była to kwota 50,00 zł (co wynika z zawiadomienia oraz złożonych przez nią zeznań), a co nie było kwestionowane.

Odpowiedzialności za popełnienie wykroczenia kwalifikowanego z art. 124 § 1 kw podlega ten, kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, jeśli szkoda nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia. Przedmiotem ochrony jest własność rzeczy. Obwiniony na skutek swojego działania zniszczył zamek w drzwiach wejściowych do mieszkania przy ul. (...) o wartości 50,00 zł na szkodę G. P..

Wymierzając obwinionemu karę grzywny w kwocie 100,00 zł Sąd miał na względzie stopień społecznej szkodliwości czynu obwinionego, jego sytuację materialną, a także bacząc aby kara była wystarczająco dolegliwa dla sprawcy i realnie pozwoliła mu odczuć skutki jego postępowania. Z przytoczonych powyżej względów Sąd oczywiście nałożył na obwinionego również obowiązek naprawienia szkody w całości.

O kosztach postępowania orzeczono na podst. art. 119 kpw w zw. z art. 624 § 1 kpk.